08 -09 – 2017 r.
Prowadzone na Wzgórzu Zamkowym prace archeologiczne nabierają tempa. Jednym z ostatnich odkryć są fragmenty ceramiki, które można wiązać z kulturą łużycką.
Kultura łużycka występowała w środkowej i młodszej epoce brązu oraz wczesnej epoce żelaza. Obszar jej występowania obejmował nie tylko dorzecze Wisły i Odry, ale także docierał do terenów północnych Czech, Saksonii, Łużyc i Brandenburgii.
Cechami charakterystycznymi dla tej kultury jest obrządek pogrzebowy (głównie płaskie ciałopalne groby popielnicowe), gospodarka rolniczo-hodowlana, budownictwo drewniane, struktury osadnicze, ceramika (np. ornamenty geometryczne), niektóre wyroby brązowe (np. siekiery, sierpy, ozdoby). Oprócz cech wspólnych w kulturze łużyckiej występuje dość duże zróżnicowanie regionalne, co uwidacznia się np. w szczegółach obrządu pogrzebowego.
Niestety na dzień dzisiejszy na badanym stanowisku archeologicznym nie odkryto jeszcze śladów grobów popielnicowych, być może znajdują się one w niedalekiej odległości od placu zamkowego. Tego typu hipoteza wymaga jednak zweryfikowania w postaci dalszych prac wykopaliskowych.
Poniżej przykład pochówku popielnicowego w komorze drewnianej.